kafam karışık

Günlerdir ilhamın gelmesini bekliyorum. Bir konuya yoğunlaşmaya çalışıyorum.Olmuyor.Kafamda o kadar çok ses var ki..Bir yandan ev arayışı bir yandan iş bulma telaşı..Nerede oturmak istediğime karar veremiyorum. İstanbul çok büyük bir şehir ve büyük bir trafik problemi var. İş durumunun belirsizliği ev durumunu da muamma haline getiriyor.

Bir yandan iş bulma kaygısı azalıp artarken mevsimin değişmesi hoşuma gitmiyor. Kalabalık yalnızlığımda kafamda sürekli birşeyler duyuyorum. Ordan oraya geçiyorum. Ne bir şeye odaklanabiliyorum ne de bir şeyi kapatıp yeni bir şey yapabiliyorum ve şu an kafamdan geçenleri ya da hissettiklerimi filtreleme düşüncesi ile dağılıp saçmalıyorum. Yazmayı seviyorum. Yazarak kendimi daha doğru ve net ifade ettiğimi düşünüyorum. Bunu destekleyenlerin var olduğunu gördükçe de bu konuya eğilmeli miyim diye düşünüyorum. Ama bunun için çok okumak ve çok yazmak gerekiyor fakat ben sorunlarımı çözmeden birşeylere odaklanamıyorum. Derdim hobi edinmek mi hayatımda anlamlı birşeylerin olmasını sağlamak mı onu da bilmiyorum ya da sadece meşgul olma ihtiyacı. İşsiz olmak gerçekten berbat birşey..Hayatının bir amacının olmaması..Mesela evlendin işte ne istiyorsun diyorlar? Bunun medeni durumla bir ilgisi yok ki..Sevdiğin adamla birliktesin evet bu mükemmel. Ama kimliksiz olmak hiç bana göre bişey değil..
 Kitap okumayla alakalı Elif Şafak'ın çok sevdiğim bir sözü vardı.Eğer bir kitaba başlamışsanız ve kitap sizi alıp götürmüyorsa kitapla buluşma zamanınız gelmemiş demektir zorlamayın erteleyin.Ama tabi iş konusu ertelemeyle olmuyor.Yerini dolduracak birşeyler yapmak gerekiyor.Hayatı anlamlı kılacak.BEn de bir şey yapıorum aslında. Sosyal sorumluluk projemiz var. GEçen yıl gayet iyi götürmüşüz 13 okula yardım ulaştırmışız.Ama bu yıl daha başlangıç yapamadık. neyse bu konuyu başka yazıya saklayayım.