Anne olma üzerine...

İnsan her zaman da gezi kafasında olmuyor.Bugün farklı bir konu üzerinde bir şeyler karalamak istedim.

 Anne nasıl olunur? Anneni nasıl tanımlarsın? Anne olmak neyi gerektirir? Durduk yere neden sorular sorup duruyorum acaba...Her kadında annelik farklı şekilde zuhur ediyor. Bazen bu farklar öylesine fazla ki uçurum gibi hayatlarımızı birbirinden ayırıyor. Annem,hayatımda en değer verdiğim insan..Onu herhangi bir anne ile kıyaslamam mümkün değil..Annem

fedakârdır,vefakârdır,yardımseverdir.. Sadece evladını değil herkesi düşünür,korur,kollar..Annelik bunu mu gerektirir? Anne değilim.Empati konusunda başarılı olmama karşın bu konuda empati kurmakta güçlük çekiyorum.Sadece tanıdığım anneler üzerinden anneliği tanımlamaya çalışıyorum. Anne olma konusuna gelince hayır,böyle bir arzum yok..

Tanıdığım bazı kadınlar anneliğe küfretme isteği uyandırıyor içimde..Anne her şey demektir. Anne dürüst olmazsa çocuğuna dürüstlüğü öğretemez.Anne çalışkan olmazsa çocuğuna çalışkan olmayı aşılayamaz.Anne inançlı olmazsa inanç sahibi bireyler yetiştiremez. Anne hak nedir helal nedir bilmezse çocuğuna bunları öğretemez.Annelik bi yerde okul gibidir.Hayat okulu.. Eğitimini aldığın ilk yer anne kucağıdır. Hayat okulunda edindiğin bilgilerle bir gelecek inşa edersin..Eğer anne sevgisinden ya da ilgisinden mahrum kalmışsan da sevgiyi yanlış omuzlarda ararsın belki de.. Evlat annesinden çok şey öğrenir. Çocuk yetiştirmek; onu büyüterek, reşit olduğu yaşa getirmek demek ASLA  değildir. Son nefesini verinceye kadar yanında olmak, her anında ona destek olmak demektir. Sahip olduğu imkânlar el vermiyor diye seyirci konumuna geçip umarsızca hayatı yaşamaya devam edemez.. Böyle kadınlar gördükçe şaşkınlığım bir kat daha artıyor.. Çünkü ben hiç böyle şeyler görmedim.Bilmedim. Annem aklı,dili,gönlü yettiğince hep yanımdaydı.Eğitimli bir insan değildi ama her zaman yanımdaydı..Evlenince insan daha iyi anlıyor annesinin kıymetini.. Allah yokluğunu göstermesin..

Allah her kadına nasip etmemeli bu özel makamı diye düşünmeden edemiyorum. Hayatını kendine adamış,çocuğunu düşünmekten aciz.ona yetmekten mahrum bir anneye anne diyemiyorum ben.. Anne olmak fedakârlık gerektirir ya çizilen fedakârlığın bir sonu yoktur..

Annem eğitimli bir kadın olmadığı için okul,iş hayatımda bana bir yönlendirmede bulunamadı belki ama hayata dair çok kıymetli şeyler öğretti bana.. Dürüstlüğün erdem olduğunu, doğru olanı yapmanın bir şekilde sana geri döneceğini ve iyiliğin iyilikle çoğalacağını öğretti.. Şimdi bu kadına bakıp sonra da adına anne denen varlıklara bakıp suratımı büzüştürmeden kendimi alamıyorum..

Hayatta en değer verdiğim şey dürüstlük..Sahtekâr insanlardan hep uzak durdum.Yanıma yaklaştırmadım yöresinde bulunmadım.Allah riyakâr insanlardan uzak tutsun.. Günün birinde anne olacaksam annem gibi olmak istiyorum.Anne gibi gördüğüm kadınlar gibi değil...

Anne olmayı istemeyen ama annesinden başka kimseyi gözü görmeyen bir kız çocuğuyum ben...